A 'N PUETA

Al ciar de lüna

'Na sera de mesa-estat en sö la batigia del mar
al ciar de lüna, en senöc-c, bagnat de la ruŝada
patìi de per me, cume i pueti, i mument avar
quand n'idea serena e, sübit smursada
del vent, la spisigàa tutti li imaginasiòn!
Te sèt vegnida te, Maria... l'Angel de la me visiòn!

Cume "Venere" te surgièt da l'aqua, legéra,
vestida de aria sultant e de lüs d'argènt.
i càéi sciolt, piena de pudur e de manera
te ghèt desligat tütti li pasiòn al vent!

M'ha surprés e sturdit la tò giuinèsa
udurusa de sul e de mar, la to belèsa.

Me sò 'nveciàt, ma te, te sèt amò 'n dei me öc-c
cume allura. Quand te mèt fatt sentìi chel' ardur...
Te mèt sulleat la frunt e te mèt dit 'n senöc-c...
"Vurèss 'na to puesia, tütta per me, che so 'l tò prim amur"

Li tò man li me caresàa li tèmpi urmai rari
e, a mèsa-vus, la grasia de li to paroli cari...

Go rimat per te al ciar de lüna i me penser
d'afètt, che ga mìa mai vist la lüs del sul.
En sö la sabbia amò calda, go lasat chèii dispiaser
che ga ciapat el senter de li stèlli en d'en vul!

'N dei to öc-c ghèra 'na lagrima de pietàa
Eh! Li me poeri cundisiòn e , i timur de l'ètàa.

Cus' él l'amur , Maria? L'è en palpit che gum sentit.
Se völ che'l sia 'na rubètta fragila cume la vita stessa...
Te mèt basat per tütt chèll che go patit
me so sentit pagat  de tütt, cun tenerèssa.

Ghe tégni amò la man en sö 'l calur de chèll basén
Cumme en pègn d'amur, al ciar de lüna, anca sensa desten.